***SENSİZLİĞİN ŞAHİDİ

SENSİZLİĞİN ŞAHİDİ

Yürümeyip durunca titriyordum ayazda,
Sensizliğin şahidi; üşüyen lambalardı.
Yaşadığım bedeli ödüyordum belki de,
Sensizliğin şahidi; üşüyen lambalardı.

Sevdasına yandığım; sokağına gelmiştim,
Üzerimde titreyen yıldızlarla gülüştüm,
Gidişini düşünüp hayallere dalmıştım,
Sensizliğin şahidi; üşüyen lambalardı.

Eskilerin ağrısı yürüdükçe artıyor,
Yüreğimin sancısı yalnızlıktan korkuyor,
Lambalarla yıldızlar gölgeleri örtüyor,
Sensizliğin şahidi; üşüyen lambalardı.

10.12.1998
E. KALDIM

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir