…**SEVİLMEYE DİRENİŞ…

SEVİLMEYE DİRENİŞ

Önce çivileri çıkmış bir gövde;
Sonra eğreti bir duruş başladı yavaştan.
Güvercinleri yok saçağında çatının,
Camsız pencereleri pervazsız,
Kopmuş koca kapının tokmağı,
Dökülmüş sıvaları tuğlalar çıplak,
En güvenilir; kocaman taşlı temel.
İnsan boyunda duvarlarla çevrili avlu,
Avlunun tam ortasında kocaman çınar.
Sevgin yüreğimde;
Yüreğim sımsıcak,

Bütün duyguların üstünde duruyorsun,
Ayakta durmaya direniyor,
İnatla değil,
Yeniden sevilmeye direniş…

04.02.1998raifaras

Y. BENİM 2

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir