TABAKA
Dumanında hayal kurdum ardından,
Şimdi gül ekmişim; tabakalara.
Bir dokunan ayrı kalmaz derdinden,
Şimdi gül ekmişim; tabakalara.
Hayat ağırlaşır yaş bulsa kırkı,
Çektikçe kapanır solunum arkı,
Kaçak, sarma, paket; yok ayrı farkı,
Şimdi gül ekmişim; tabakalara.
Bir nefes çekmekle dostluğu başlar,
Bir, iki deyince; ritim yavaşlar,
Köstek olur yolda küçücük taşlar,
Şimdi gül ekmişim; tabakalara.
Cana yetmez bir de çevreye zarar,
Başlayınca yoktur bir ölçü karar,
Nefis ekmek değil; mereti arar,
Şimdi gül ekmişim; tabakalara.
Her şeyine ortak; yok zaman mekan,
Düşmandan istenir bırakmaz imkan,
Bet-beniz bırakmaz; kirlenince kan,
Şimdi gül ekmişim; tabakalara.
wwwraifaras.com 21.09.2011
c)Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin
kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
GS.4