***TUTKUMUN ATEŞİNİ ANLARKEN

TUTKUMUN ATEŞİNİ ANLARKEN                       

Tutkumun ateşini gözlerimden anlarken,
Gözlerimin rengini duydum ki unutmuşsun.
Adımı duyduğunda kulakların çınlarken,
Gözlerimin rengini duydum ki unutmuşsun.

Rüyalarıma koşan; ruhunun kanadıydın,
Ayazıma direnen; kardelen inadıydın,
Hasretinin adıydım; özleminin tadıydım,
Gözlerimin rengini duydum ki unutmuşsun.

Yalanmış bakışların sözlerin de yalanmış,
Ölümüne severdim; gönlüm bundan aldanmış,
Uzaklarda olmanın; bir adı unutmakmış,
Gözlerimin rengini duydum ki unutmuşsun.

Ellerimi tutarak; ölesiye baktığın,
Dizlerime yatarak; gözyaşları döktüğün,
Bakışların içine; umutları gömdüğün,
Gözlerimin rengini duydum ki unutmuşsun.

18.11.2011
S. BASKINI

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir