…**UMUT ÖLMEYEN DUYGU…

Yıkılmışım inan,
Anasız çocuklar gibiyim.
Belki de yıkık dünyaların insanıyım,
Gülüşlerine vuruldum kaldım öylece.
Ama umudumu yitirmedim…
Koca şehir gürültüsünde kaybolsan da,
Rüzgarlarla sürünsen de,
Yağmurlar seni taşıyıp götürse de,
Akşamlar kurşun sıksa da kalbime,
Güneş ateş yağdırsa gözlerime
Ve ben,
Gücümün son noktasına gelsem de,
Umudumu yitirmeyeceğim.
Tüm dünyayı kurşunlasam da
UMUDUMU DİZMEYECEĞİM!..

00.00.1978raifaras.com

DUYGULARIM

“…**UMUT ÖLMEYEN DUYGU…” için 4 yanıt

  1. Sevgili Duygu Merhaba.Güzel yorumların için teşekkür ederim.Çalışmlarımın yeni kuşaktan birisi tarafından beğenilmesi çok hoş bir duygu.Herşey gönlünce olsun.
    İyi akşamlar. Raif ARAS

  2. Sevgili gardaşım 40 yıl öncesine götürdün beni Allah gönlünün sevgi gözünü daim açık etsin.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir