VİRAN OLUP YIKILSIN
Viran olup yıkılsın; sensiz bu koca şehir,
Ne taşları bulunsun ne de kara toprağı.
Çıkıp yola baktıkça ömrü kül etti kahır,
Ne taşları bulunsun ne de kara toprağı.
Dünden kalan anılar benden bir ömür çaldı,
Küçük büyük demeden dertler hep bağır deldi,
Yalnız kaldım burada hayat çok ağır geldi,
Ne taşları bulunsun ne de kara toprağı.
Dönüp düne bakarken sade bir hayal kalmış,
Mekân diye bildiğim yıkık ve viran olmuş,
Yalan gibi dünlerim koca bir şehir bomboş,
Ne taşları bulunsun ne de kara toprağı.
Giden gitti diyerek gezdim hep sokak sokak,
Akan yaşı silerken beyazla doldu şakak,
Uzun olan geceye doğmadan yeni şafak,
Ne taşları bulunsun ne de kara toprağı.
Raif ARAS._. ÖZEL 25.01.2003
O. GELİNCİKLERİ