YALNIZ OLDUĞUM GECE
Saçımın sakalımın rengi değişti birden,
Yalnız olduğum gece güneşler hep geç doğar.
Ömrümdeki ukdeler senin geldiğin günden,
Yalnız olduğum gece güneşler hep geç doğar.
Aklımı hayalimi zorlar gecenin rengi,
Tutmamış gökkuşağı siyah denilen rengi,
Durdurup soruyorlar hani gönlünün dengi,
Yalnız olduğum gece güneşler hep geç doğar.
Girince aramıza zaman dediğin süre,
Bedenim düşlerime olur demirden küre;
Takatim tükenince düşer kalırım yere,
Yalnız olduğum gece güneşler hep geç doğar.
Bıraktım ağlamayı artık sığınmam yaşa,
Karanlık zamanları bekçi ederim düşe,
Yorulsam oralarda teni sürerim taşa,
Yalnız olduğum gece güneşler hep geç doğar.
Dünümün özleminde içim isyana daldı,
Yaşanan zamanlarda beni geceler buldu,
Işıksız yaşamadı güller saksıda soldu,
Yalnız olduğum gece güneşler hep geç doğar.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar