YAZIM KIŞA DÖNDÜ
Yazım kışa döndü yalnızım şimdi,
Çökünce sessizlik içim kanıyor.
Yola bakıp durdu gölgeler indi,
Çökünce sessizlik içim kanıyor.
Günün orta yeri ağlarım birden,
Viran olmuş gönül çırpınır zordan,
Düşer kalır beden kalkamam yerden,
Çökünce sessizlik içim kanıyor.
Gonca gülü gördüm dalında donmuş,
Viran kalan dama baykuşlar konmuş,
Sevmek varken gönlüm boşuna yanmış,
Çökünce sessizlik içim kanıyor.
Dünya mezar gibi sensizlik hakim,
Hüzün cellat oldu sürüyor hüküm,
Gölge sindi sakin burada yokum,
Çökünce sessizlik içim kanıyor.
Ercişli Raif ARAS
Gönül Adamı